စစ်ရေး ပစ်မှတ် သိသာထင်ရှားမှု ရှောင်ရေး

 စစ်ရေး ပစ်မှတ် သိသာထင်ရှားမှု ရှောင်ရေး

……………………………..

၁၉၁၅-၁၉၁၆ ကာလမှာ အော်တိုမန်အင်ပါယာ (တူရကီ) က ဂယ်လီပိုလီကမ်းရိုးတန်းကို မဟာမိတ် တပ်တွေ ကမ်းတက် တိုက်ခိုက်ပြီး ပင်လယ်နက် နဲ့ မြေထဲပင်လယ်ကြားက ရေလက်ကြားကို စိုးမိုးထိန်းချုပ်ဖို့ ကြိုးပမ်းခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် မဟာဗျူဟာမြောက် အရေးပါတဲ့ ဂယ်လီပိုလီ ကမ်းရိုးတန်း နေရာကို လာတိုက်မယ်ဆိုတာ သိသာထင်ရှားလွန်းတဲ့အတွက် အော်တိုမန်တူရကီတွေ ခုခံကာကွယ်နိုင်ခဲ့ပြီး ဗြိတိန်၊ ပြင်သစ် နဲ့ ရုရှား တပ်ဖွဲ့တွေဘက်မှာ သိန်းနဲ့ချီတဲ့ အင်အားဆုံးရှုံးမှုတွေ ဖြစ်ခဲ့တယ်။ အလားတူပဲ ဒုတိယကမ္ဘာစစ် ကာလ စတာလင်ဂရက်၊ မော်စကို နဲ့ လီနင်ဂရက် မြို့ကြီးတွေနားကို နာဇီဂျာမဏီတပ်တွေ ရောက်လာတဲ့အခါ ပစ်မှတ်ဟာ သိသာထင်ရှားလွန်းတာကြောင့် ဆိုဗီယက်ရုရှားဘက်က ခံစစ်ဆင်မှုကို ကောင်းမွန်စွာ ပြင်ဆင်နိုင်ခဲ့တယ်။ ထိုးစစ်ဆင်တဲ့ဘက်က ဘယ်နေရာ၊ ဘယ်ဒေသ၊ ဘယ်မြို့ကို တိုက်မယ်ဆိုတာ သိသာခြင်းမရှိဘဲ စစ်ဆင်တဲ့အခါ ခံစစ်ဆင်တဲ့ဘက်က နေရာပေါင်းစုံကို ခုခံကာကွယ်ဖို့ လုပ်ရတဲ့အတွက် ပျော့ကွက်တွေ ပေါ်လာလေ့ရှိပြီး အမြတ်ထုတ် စစ်ဆင်တိုက်ခိုက်လေ့ရှိပါတယ်။ ဆိုဗီယက်ပြည်ထောင်စုကို စတိုက်တဲ့ ဘာဘာရိုဆာ စစ်ဆင်ရေးကာလမှာ စစ်ရေးရည်မှန်းချက် သိသာထင်ရှားခြင်းမရှိသေးတဲ့အတွက် စစ်ရေးအောင်ပွဲကြီးတွေ၊ သိန်းနဲ့ချီတဲ့ စစ်သုံ့ပန်းဖမ်းဆီးရရှိမှုတွေကို နာဇီတွေ ရရှိခဲ့ပေမယ့်လဲ စစ်ရေးပစ်မှတ်သိသာသွားတဲ့ မြို့ကြီးတွေနားက တိုက်ပွဲတွေမှာ အထိနာခဲ့ကြတယ်။ ရည်မှန်းချက်ဟာ သိသာထင်ရှားလွန်းသွားရင် ခံစစ်ဆင်တဲ့ဘက်က ခုခံရပိုလွယ်သွားတဲ့ အတွက်ပါ။ 

စစ်ရေးမှာတော့ ရည်မှန်းချက်ကို အသေမထားဘဲ ပြောင်းလွယ်ပြင်လွယ်ရှိခြင်း (flexibility) ဆိုတာ ရည်မှန်းချက် သိသာသွားရခြင်းကနေ ရှောင်ဖို့ အတွက် အရေးတကြီးလိုပါတယ်။ ရန်သူ့ဘက်က ဘယ်နေရာကို ခုခံရမလဲလို့ ဝေဝါးလေ၊ ကိုယ့်ဘက်က အသာစီး ရလေပါပဲ။ အဲဒီလိုမဟုတ်ဘဲ စစ်ရေးပစ်မှတ် သိသာလွန်းသွားရင်တော့ ဂယ်လီပိုလီတိုက်ပွဲ၊ မော်စကိုမြို့တော် တိုက်ပွဲ၊ စတာလင်ဂရက်တိုက်ပွဲ၊ လီနင်ဂရက် တိုက်ပွဲတွေလို ခံစစ်ဆင်တဲ့ဘက်က အသာစီးရလေ့ ရှိပါတယ်။ အဲဒီလို စစ်သမိုင်း ဥပမာတွေရှိတဲ့အတွက် ပြည်သူ့ကာကွယ်ရေး တပ်မတော် နဲ့ ပကဖ အဖွဲ့တွေ အနေနဲ့ ရန်သူဘက်က သိသာထင်ရှားလွန်းတဲ့ စစ်ရေးပစ်မှတ်တွေကို တက်နိုင်သမျှ ရှောင်ဖို့၊ မထင်မှတ်ထားတဲ့ နေရာ၊ ရည်မှန်းချက်တွေကို ထိုးနှက်တိုက်ခိုက်ဖို့ (အကောင်းဆုံး ဥပမာက-မြင်းခြံ ခရိုင် အထူးစစ်ဆင်ရေး နဲ့ နွားထိုးကြီး၊ တောင်သာ မြို့တွေကို ရုတ်တရပ်ဝင်တိုက်မှု) လိုပါတယ်။ လက်နက်ကြီး နဲ့ စစ်ရေးအတွေ့အကြုံ နှိုင်းရအားဖြင့် နည်းပါးတဲ့ တော်လှန်ရေး အင်အားစုတွေဘက်က အငိုက်ရမှု၊ ရည်မှန်းချက် မသိသာစေမှု ကို အကောင်းဆုံး ထည့်သွင်း အသုံးချဖို့လိုပါတယ်။ ဖြစ်နိုင်ရင် အချိန်၊ ယဉ်ကျေးမှုဓလေ့ပိုင်း၊ ပထဝီပိုင်း၊ မိုးလေဝသပိုင်း အချက်အလက်တွေကိုပါ ထည့်သွင်း တွက်ချက်ပြီး အငိုက်ဖမ်းဖို့လိုပါတယ်။

ပြည်သူ့ကာကွယ်ရေး တပ်မတော်၊ ပကဖ နဲ့ တော်လှန်ရေး အဖွဲ့တွေဟာ ပြည်သူကြားကနေ ပေါက်ဖွားလာပြီး၊ ပြည်သူရဲ့ စောင့်ရှောက်မှု အပြည့်အဝ ရရှိထားတဲ့အတွက် ပြည်သူ့ထောက်ခံမှုနဲ့အတူ အလွယ်တကူ ရွှေ့ပြောင်းသွားလာနိုင်မှု၊ ထောက်လှမ်းရေးသတင်းရရှိမှုတွေကို ပိုင်ဆိုင်ထားပါတယ်။ အဲဒီ အချက်တွေကို အသုံးချပြီး တပ်တွေကို မထင်မှတ်တဲ့ နေရာ၊ မထင်မှတ်ထားတဲ့ စခန်း၊ မြို့တွေကို သွားရောက် တိုက်ခိုက်ရင် စစ်ရေးအရ၊ နိုင်ငံရေး အရ အကျိုးအမြတ်ကြီးမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ 

အဲဒီလိုမှ မဟုတ်ဘဲ ရန်သူဘက်က ကြိုတင်ခန့်မှန်းနိုင်တဲ့ စစ်ရေး ပစ်မှတ်တွေ၊ မြို့တွေကို တော်လှန်ရေး အင်အားစုတွေ သွားတိုက်မယ်ဆိုရင် လက်နက်ကြီး၊ လေကြောင်း နဲ့ အခိုင်အမာခံစစ်လိုင်း ဆင်ထားတဲ့ ရန်သူဘက်က နှိုင်းရအားဖြင့် အသာစီးရဖို့များပါတယ်။ ကိုယ့်ဘက်က အသာစီးရအုံးတော့ အငိုက်မဖမ်းနိုင်တဲ့ အတွက် တိုက်ပွဲ ရှည်ကြာတာမျိုးကြုံရနိုင်ပါတယ်။ အဲဒီလို တိုက်ပွဲရှည်ကြာတာနဲ့ အမျှ အသုံးပြုရတဲ့ လက်နက်၊ ကျည်၊ အသက်တွေ ပိုမိုများပြားလာနိုင်ပါတယ်။ လူထုက ပေးထားတဲ့ ရင်းမြစ်သာရှိပြီး လက်နက်၊ ခဲယမ်း နဲ့ ရင်းမြစ် ကြွယ်ဝခြင်းမရှိတဲ့ တော်လှန်ရေး တပ်တွေဟာ ရေရှည်မှာ အခက်ကြုံလာရနိုင်ပါတယ်။ အဲဒီ အတွက် တိုက်ပွဲ ကို အလျင်အမြန် အဆုံးသတ်နိုင်မယ့်၊ အငိုက်ဖမ်း တိုက်ပွဲတွေကို ဆင်နွဲဖို့လိုပါတယ်။ ဥပမာ အနေနဲ့ တရုတ်နယ်စပ်က ဗကပတပ်ဟာ စစ်တပ်ထင်မှတ်မထားတဲ့ အတွင်းပိုင်း မိုးမိတ်မြို့ကို ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်ပြီး ၁၉၇၇ ခုနစ်မှာ သိမ်းပိုက်သွားမှုဖြစ်စဉ်မျိုးပါ။ မထင်မှတ်ထားတဲ့ စစ်ရေး ပစ်မှတ်တွေကို အငိုက်ဖမ်းတိုက်နိုင်ဖို့ အတွက်ကတော့ တော်လှန်ရေး တပ်တွေ အနေနဲ့ အလျင်အမြန်လှုပ်ရှားသွားလာနိုင်ဖို့၊ တပ်ရွှေ့နိုင်ဖို့လိုပါတယ်။ သိသာထင်ရှားခြင်းမရှိတဲ့ စစ်ရေး ပစ်မှတ်တွေကို တိုက်နိုင်လာလေ ပြည်သူ့ကာကွယ်ရေး တပ်မတော် နဲ့ ပကဖတွေရဲ့ စစ်ရေးအောင်ပွဲ ကြီးမားလာလေပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

လက်ရှိစစ်ရေးအခြေအနေကို ခြုံငုံနားလည်နိုင်ဖို့ PDF Insight ကို ဖတ်ရှုပါ။

#PDFInsight